VISITA A RESIDENCIA DE MAIORES "AS FRAGAS"

Para rematar o proxecto "A OCA DOS NOSOS MAIORES" proposto polo Equipo de Dinamización Lingüística este curso e dentro da dinámica socio-comunitaria  "Aprendizaxe Servizo", dúas aulas de infantil e dúas de primaria visitamos aos nosos maiores. 

Este venres os Bombeiros desprazámonos á parroquia de Vilar para visitar aos nosos maiores e agasallalos cun XOGO DA OCA personalizado. (Agradecemos ao Concello de Pontedeume o ofrecemento do autobús para trasladarnos ata alí).

Aínda que o percorrido foi curtiño a ilusión coa que viaxaron os nosos peques notouselles desde que chegaron e foron recibidos pola terapeuta ocupacional do centro e a directora do mesmo que nos diron a benvida e nos presentaron ás persoas maiores que alí se atopaban. 

Comezamos presentándonos como aula e individualmente e os maiores máis atrevidos tamén o fixeron. Alí coñecimos a María, Carmen, Prudencio, Neli e moitos máis... 

Xuntos repasamos as casiñas máis tradicionais da oca e as elaboradas polo alumnado do noso cole. Encantoulles lembrar con elas tradicións coma os Maios ou o Magosto, entoar cantigas de maio, falar do colar de zonchos, contarnos cousas dos xogos da sua infancia, lembrar que na escola non se deixaba falar galego, facer unha demostración dunha das casiñas, a da conmemoración do Día da Discapacidade (Teresa amosounos como se despraza grazas a sua cadeira de rodas eléctrica, e María co seu andador), recoñecer noutras casiñas monumentos emblemáticos de Pontedeume como a Ponte de Pedra, a Ponte de Ferro, a fonte do Pilón e lembrar algúns dos úteis que utilizamos no traballo escolar (goma, afíalapis, caderno...).

E despois disto A XOGAR!. Ensinámoslles a xogar á nosa oca e nós aprendimos a xogar ao dominó "de maiores". Gozamos moito pero aprendimos aínda máis. 

Pasámolo moi ben e ata nos invitaron a unha pequena parva de galletas, chocolatinas e zume. Ensináronnos o estanque no que alimentan aos peixes e un pequeno horto, adaptado en altura, no que cultivan unhas fresas riquísimas. 

Como agradecemento e antes de marchar invitamos aos nosos maiores a cantar xuntos a nosa cantiga de maio "Seresín, seresán".

Mil grazas e ata a próxima!

Algún de nós encariñouse moito cun avoiño e, como non, ese agarimo foi correspondido. Que te llamen ¡ABUELO! enternece un montón...

Finalmente recibimos un agasallo individualizado cun fermoso consello para cada un de nós que... nos chegou á alma. Sen dúbida que o teremos moi en conta. 

MIL GRAZAS!!